اسکات هورتون، ستون‌نویس روزنامه امریکایی کریستین ساینس مانیتور در نوشته جالب و مستدلی به دفاع از حق ایران در داشتن انرژی هسته‌ای، موج غیرواقعی ایران‌هراسی، بی‌پایه بودن گزارش‌های آژانس و تحریم‌های غیرقانونی شورای امنیت و بهانه‌های عجیب امریکا در مورد برنامه ایران پرداخت.

به گزارش رجانیوز، در این مقاله آمده است: حقایق نشان می دهد ایران هرگز تهدید هسته ای برای امریکا و اسرائیل نبوده است و نیست. سیاستمداران لابی‌گران و تبلیغات چی‌ها حدود دو دهه را صرف القای این دروغ کرده اند که دستیابی ایران به سلاح های هسته ای تهدیدی برای امریکا و اسرائیل به شمار می رود.

نو محافظه کاران پس از وقفه ای کوتاه در شدت دروغ هایی که در دو سال گذشته مطرح کرده اند، تصمیم گرفته اند درخواست حمله به ایران را مطرح کنند. با بیان کردن نگرانی جهانی درباره برنامه هسته ای ایران، این حقیقت مشخص خواهد شد که ایران هرگز تهدیدی هسته ای برای امریکا و اسرائیل نبوده است و نیست.

به عنوان مثال وقتی روزنامه نیویورک تایمز اواسط ماه اوت در اقدامی کاملاً غیر عادی با انتشار مقاله ای خطر ناشی از سلاح های هسته ای ایران را کاهش داد، روزنامه ها و شبکه های تلویزیونی سراسر امریکا با وحشتناک ترین کلمات این خبر را تحریف کردند.

مجری شبکه خبری ان‌بی‌سی عصر همان روز گفت منابع اطلاعاتی می گویند ایران تنها یکسال با دستیابی به بمب هسته ای فاصله دارد. جان بولتون سفیر پیشین امریکا در سازمان ملل 13 اوت در مصاحبه با شبکه خبری فاکس نیوز آشکارا از اسرائیل خواست پیش از راه اندازی راکتور جدید آب سبک بوشهر به آن حمله کند. وی به‌طور ضمنی گفت این راکتور تهدیداتی را در بر دارد. در عین حال، حقایق سخنان بولتون را تایید نمی کند. راکتور بوشهر برای تولید پولوتونیوم مخصوص سلاح مناسب نیست و روسیه قرار دادی با ایران دارد که بر اساس آن، مسکو خودش همه ضایعات سوخت هسته ای را نگهداری می کند.

آژانس بین المللی انرژی اتمی شش سپتامبر با انتشار گزارش جدیدی در مورد اجرای توافقنامه پادمان های ایران اعلام کرد آژانس همچنان منحرف نشدن مواد هسته ای اعلام شده در ایران به طرف هدف نظامی یا هر هدف ویژه دیگری را تایید می کند.

در عین حال، با وجود گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی، مقالات خبری که منتشر شدند کاملا بر خلاف موضع آژانس بودند و سلامت برنامه هسته ای ایران را به‌عنوان باریکه ای از دود که نشان دهنده آتش هسته ای در آینده ای نزدیک و وحشتناک خواهد بود، تعبیر کردند.

روزنامه واشنگتن پست همان روز مقاله ای را با تیتر تهاجمی و گمراه کننده گزارش سازمان ملل ایران در حال انبار سازی مواد هسته ای است، به چاپ رساند. این روزنامه در واقع حقایق را به شکلی خلاصه از درون خود خبر بیرون کشید. حقایق این هستند که ذخیره هسته ای نگران کننده ایران در واقع مقدار اندکی اورانیوم است که به میزان صنعتی برای تامین انرژی داخلی و برنامه ایزوتوپ پزشکی غنی سازی شده است، همه این اورانیوم نیز زیر نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دارد.

این روزنامه نوشت یک گروه تبعیدی ایران به نام مجاهدین خلق (منافقین) که بیشتر سخنان تبلیغی را که مردم امریکا را متقاعد کرد از حمله کشورشان به عراق حمایت کنند، ساخته و پرداخته آن است، هفته گذشته دولت ایران را به ساختن یک تاسیسات مخفی غنی سازی اورانیوم در داخل تونل های زیر زمینی نزدیک قزوین متهم کرد.

بار دیگر سر و صداهایی با بی توجهی کامل و بدون در اختیار داشتن شواهد بلند شد و یک مقام به فاکس نیوز گفت که سخنان این سازمان در واقع مدرکی در این مورد است که ایران برنامه سری و مخفی ساخت سلاح های هسته ای دارد. مجریان شبکه های تلویزیونی با حرارت فراوان این پرسش را مطرح می کردند که چه زمان نیروهای خیر این نیروی شر را متوقف خواهند کرد.

با وجود این، حتی مقامات امریکایی به سرعت اذعان کردند که سال‌هاست از وجود این تونل ها مطلع هستند. یک مقام امریکایی گفت در این مرحله نیازی نیست تصور کنیم این تاسیسات هسته ای است.

پایگاه اینترنتی شبکه تلویزیونی فاکس نیوز در مقاله ای در پایگاه اینترنتی خود بعد از پنج پاراگراف مطرح کردن بی امان اتهامات بر ضد ایران این، سخن مقامات امریکایی را نقل قول کرد. شبکه های تلویزیونی و رادیویی تمام روز و در بخش های مختلف خبری خود تلاش کردند این طرز تلقی را حفظ کنند.

بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی به تاسیسات غنی سازی اورانیوم در نطنز راکتور جدید آب سبک در بوشهر و نیز دومین تاسیسات جدید غنی سازی که در قم فردو در دست ساخت است، دسترسی داشته اند.

گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی که مانند موارد متعدد قبلی در آن، منحرف نشدن مواد هسته ای ایران تایید شده است، احتمالاً آخرین حرف در مورد این موضوع است تا اینکه آژانس بار دیگر همین حرف را تکرار کند که ایران یکی از امضا کنندگان باسابقه ان‌‌‌پی‌‌‌تی از توافقنامه پادمان های خود تخطی نکرده است.

در اینجا این پرسش پیش می‌‌آید که اینهمه هیاهو در مورد سرپیچی هسته‌ای و خطر ایران برای چیست. تازه ترین گزارش آژانس بین المللی انرژی اتمی خاطر نشان می کند ایران همکاری لازم را نداشته است تا آژانس بتواند تایید کند که همه مواد هسته ای ایران در فعالیت های صلح آمیز استفاده می شود. در واقع اشاره مکرر آژانس بین المللی انرژی اتمی به همکاری نداشتن کامل ایران دلیل مهمی برای این موضوع است که گزارش های رسانه ای امریکا ایران را به این شکل ترسناک توصیف می کنند. در عین حال، در اینجا نیز رسانه های امریکایی اغلب به موضوع پی نمی برند. هیچ اهمیتی داده نمی شود که 118 کشور جهان با صدور بیانیه ای نحوه نتیجه گیری آژانس بین المللی انرژی اتمی در مورد فعالیت های صلح آمیز را خارج شدن از لحن متعارفی می دانند که باید برای تایید فعالیت هسته ای یک کشور استفاده شود. در سطح گسترده تر همکاری نکردن کامل ایران به خودی خود نتیجه ارعاب و تبلیغات سوء کشورهای غربی است.

امریکا و سازمان ملل، بدون هیچ اختیاری که مشروعیت داشته باشد، از ایران خواسته اند تسلیم پروتکل الحاقی به توافقنامه پادمان ها شود. پروتکل الحاقی هر گونه غنی سازی بیشتر اورانیوم را در خاک ایران ممنوع می کند و نیز خواستار آن می شود که ایران تسلیم قوانین تمام نشدنی بازرسی ها و پرسش های آژانس بین المللی انرژی اتمی شود که عمدتاً بر اساس اسناد مطالعاتی ادعایی قرار دارند. چند منبع اعلام کرده اند این اسناد جعلی هستند که وانمود می شود از یک لپ تاپ به سرقت رفته از یکی از دانشمندان هسته‌ای فوت شده ایران به‌دست آمده است.

در این بررسی های جداگانه که شورای امنیت سازمان ملل مسئول رسیدگی به آن‌هاست، حتی درخواست تحویل نقشه های موشک شهاب سه مطرح شده است. نقشه‌های موشک شهاب سه به مسئله گاز هگزافلوراید یا هر گونه مسئولیت مشروع آژانس بین المللی انرژی اتمی ارتباطی ندارد.

ایران سال 2003 در زمان مذاکرات حسن نیت با انگلیس، فرانسه و آلمان که به نمایندگی از امریکا گفتگو می کردند، وظیفه اضافه اجرای پروتکل الحاقی را بدون اینکه ان را تصویب کرده باشد، داوطلبانه پذیرفت. ایران زمانی که این مذاکرات به شکست انجامید، سال 2006 از آن خارج شد.

در حالی که این جزئیات از بحث خارج شده، این طرز تلقی باقیمانده است که ایران از تبعیت کردن از قوانین بین المللی خودداری می کند، در حالی که ایران کاملاً بر اساس وظیفه خود مندرج در ان‌پی‌تی عمل می کند.

از سوی دیگر، امریکا همان معیار وقیحانه ای را که پیش از جنگ عراق به آن متوسل شد، در برابر ایران در پیش گرفته است. معیار واشنگتن این است که کشور غیر دوست باید ثابت کند سلاح های خطرناک یا برنامه هسته ای برای ساخت این سلاح ها ندارد، در غیر این‌صورت احتمال دارد با اقدام نظامی روبرو شود.

ثابت کردن منفی بودن یک موضوع دست کم باید بگوییم کاری دشوار است. این معیار امریکا مانند این است که بگوییم آیا شما کلمه به کلمه دیکشنری وبستر را نخوانده ای، باید این موضوع را ثابت کنی.

سخن آخر اینکه بر اساس ان‌پی‌تی و نیز توافقنامه پادمان، استفاده از فناوری صلح آمیز هسته ای حق مسلم ایران به شمار می رود و این نکته ای است که سرسخت ترین منتقدان تهران نیز به ان اذعان دارند. تنها موضوعاتی که ایران به انها توجه نمی کند، تحریم های غیر قانونی بر ضد خود و درخواست های امریکا و سازمان ملل است که خودشان نقص کننده منطق و شعور هستند.