جایگاه حکم تنفیذ در نظام مردم سالار دینی
در حقیقت امر ریاست بر قوای سه گانه مجریه و قضائیه و مقننه برعهده رهبری جامعه اسلامی است که در نظام مردم سالار جمهوری اسلامی و مبتنی بر میثاق ملی مورد تائید رهبری و ملت, امر ریاست بر هر یک از قوای سه گانه و اختیارات ولی فقیه در این حوزه ها، تحت شرایطی مشخص به دیگران تفیذ شده است.
علاوه بر این با توجه به توضیحاتی که درباره مولفههای قوام بخش مردمسالاری دینی گفته شد و با پذیرش این گزاره که «حقیقت مردمسالاری دینی این است که یک نظام باید با هدایت الهی و ارادهی مردمی اداره شود و پیش برود.» میتوان ادعا نمود که رهبری نظام اسلامی و جایگاه ولایت فقیه خود عالیترین نماد مردم سالاری دینی است. جایگاهی که صاحب عالیترین صلاحیتهای دینی بوده و از فرآیندی مردم سالار در راس نظام سیاسی قرار گرفته است...
* * *
با مراجعه به قانون اساسی مشخص میگردد که رئیس جمهور حداقل 4 مرحله مشروعیت بخش را برای قرار گرفتن در راس قوه مجریه طی می نماید.
1- تائید صلاحیت توسط شورای نگهبان (اصل 115: رییس جمهور باید از میان رجال مذهبی و سیاسی که واجد شرایط زیر باشند انتخاب گردد: ایرانی الاصل، تابع ایران، مدیر و مدبر، دارای حسن سابقه و امانت و تقوی، موممن و معتقد به مبانی جمهوری اسلامی ایران و مذهب رسمی کشور.)
2- انتخاب مستقیم توسط مردم در یک رقابت انتخاباتی (اصل 117: رییس جمهور با اکثریت مطلق آرا شرکت کنندگان انتخاب می شود.)
3- تائید نتیجه و سلامت انتخابات توسط شورای نگهبان (اصل 118: مسئولیت نظارت بر انتخابات ریاست جمهوری طبق اصل نود و نهم بر عهده شورای نگهبان است)
4- تنفیذ حکم رئیس جمهور توسط رهبر معظم انقلاب اسلامی (اصل 110: وظایف و اختیارات رهبر: 9- امضا حکم ریاست جمهوری پس از انتخاب مردم)
طی هر یک از مراحل چهارگانه فوق مرتبهای است که مفهوم مدرج مشروعیت را برای فرد رئیس جمهور به همراه دارد و مشروعیت وی وقتی صددرصدی می شود که حکم وی توسط رهبری تنفیذ شده باشد.
اما این بدان معنا نیست که رئیس جمهور میتواند بدون طی مراحل قانونی و مشروعیت بخش سه گانه اولیه، تنها با تاکید بر گام چهارم و تنفیذ رهبری در این جایگاه قرار گیرد.
به عبارتی بهتر تنها رئیس جمهوری دارای مشروعیت است که دارای صلاحیتهای لازم مورد تائید شورای نگهبان بود و در یک رقابت سالم مورد تائید شورای نگهبان, توسط مردم با حداکثر مطلق آراء برگزیده شده باشد و حکم تنفیذش را نیز از دست رهبری گرفته باشد.
این گامهای چهارگانه مشروعیت بخش بطور مجمل این چنین مورد تاکید رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز رسیده است آنگاه که ایشان در جمع استانداران در تشریح انتخابات ریاست جمهوری، از واژه "مشروعیت مردمی" استفاده کرده و منتخب مردم را رئیسجمهور مشروع معرفی مینماید: «هر کسی که اکثریت مردم به او رأی دهند، مشروعیت مردمی دارد و این همان چیزی است که نظام میخواهد و رهبری نیز این شخص را معتبر میشمارد و او را تنفیذ میکند.»
با طی مراحل سه گانه مذکور، رئیس جمهور صاحب صلاحیت و مورد رضایت مردم به رهبر انقلاب معرفی میگردد و وی - که خود با خاستگاهی مردمی در راس نظام اسلامی قرار گرفته است - بر مشورت و پیشنهاد بهترین مشاوران خویش که تودههای ملت باشد اعتماد کرده و اختیار الهی ریاست قوه مجریه را که ابتدائا در اختیار ایشان است به رئیس جمهور واگذار میکند و بدین سان رئیس جمهور مشروعیت, حق اعمال قدرت در حدود اختیارات قانونی را خواهد یافت.
برای مطالعه ی ادامه ی مطلب به بیم موج مراجه کنید