اینجاست که آنجلینا جولی وارد می‌شود و از وقوع جنگ جهانی سوم جلوگیری می‌کند...
به گزارش جهان هالیوود با ساخت فیلمی‌هدفمند به نام "SALT" به کارگردانی"فیلیپ نویس" یکبار دیگر در خدمت دستگاه سیاسی و اطلاعاتی ایالات متحده قرار گرفت.
در این فیلم جدید بازار پرجنجال و امپریالیستی هالیوود که در ژانر اکشن سیاسی قرار می‌گیرد "آنجلینا جولی" بازیگر آمریکایی نقش اصلی را ایفا کرده و به ناجی جهان اسلام تبدیل می‌شود. حوادث این فیلم به سرعت شکل می‌گیرد و پر از صحنه‌های متعدد تعقیب و گریز است.
سناریوی فیلم که بر اساس اهداف اطلاعاتی ساخته شده از آنجا جالب می‌شود که یک جاسوس روسی در ماموریتی از جانب کرملین مامور حمله هسته‌ای به تهران و مکه با استفاده از کلاهکهای اتمی‌آمریکا از خاک این کشور می‌شود تا با این اقدام علاوه بر کشتن میلیونها مسلمان خشم جهان اسلام را از آمریکا برانگیزند.
به گزارش فرارو اینجاست که قهرمان آمریکایی فیلم با بازی آنجلینا جولی وارد می‌شود و از وقوع جنگ جهانی سوم جلوگیری می‌کند.
فیلیپ نویس کارگردان استرالیایی تبار فیلم "سالت" به ساخت فیلم‌های جاسوسی در هالیوود مشهور است.
در همین رابطه مشرق هم نوشت:"اولین سالت" یک مامور سازمان سیا است که در یک ماجرای جاسوسی و تروریستی درگیر می شود که طی آن بخش هایی از گذشته و زندگی خانوادگی اش فاش می شود، او می کوشد تا جلوی کسانی را که می خواهند با حمله به تهران و مکه مسلمانان را علیه آمریکا بشورانند، بگیرد.
یک فیلم در چند نما
نمای داخلی از زندانی در کره شمالی، ماموران کره ای زنی را برای شکنجه می آورند، زن لباس رنگ روشنی بر تن دارد که خون در جای جای آن شتک زده است. در کنار مکالمه های ماموران به زبان کره ای صدای زن شنیده می شود که در حالی که ناله می کند به زبان انگلیسی بی وقفه می گوید من جاسوس نیستم. فیلم سینمایی سالت اینگونه اغاز می شود.
این فیلم که به کارگردانی فیلیپ نویس فیلمساز استرالیایی تبار در سال 2010 آماده اکران شده و در تابستان امسال به روی پرده رفته است داستان زنی است که در سازمان سیا به عنوان جاسوس مشغول به کار است.او در ماموریتی که در کره دارد با یک حشره شناس آشنا می شود و به او دل می بندد. زمانی که این خانم جاسوس که اسمش "اولین سالت" است دستگیر می شود، مایک، یعنی همان حشره شناس به آب و آتش می زند تا او را نجات دهد و سرانجام موفق می شود تا از طریق عریضه نوشتن به کنگره دولت آمریکا را مجبور کند تا سالت را با کره مبادله کند. این ها همه مربوط به دو سال پیش از شروع داستان می شود.
سالت که حالا با مایک ازدواج کرده در سالگرد ازدواجش با مایک با یک جاسوس روس رو برو می شود که به سازمان سیا آمده تا پرده از یک توطئه تروریستی که قرار است توسط یک جاسوس روسی عملی شود، بردارد.
"واسیلی ارلف" داستانی را تعریف می کند که مربوط به پروژه ای سری در دوران جنگ سرد بوده است که بر طبق آن کودکانی از پدر و مادرشان دزدیده می شدند و تحت اموزش های سخت جاسوسی قرار می گرفتند و زبان انگلیسی را به عنوان زبان مادری می آموختند. سپس آنها توسط سرویس جاسوسی روسیه شوروی به داخل آمریکا انتقال داده می شدند و در خانواده های آمریکایی بزرگ می شدند تا در زمان مقتضی عملیات مورد نظر را علیه اهداف آمریکا اجرا کنند. ارلف می گوید در حال حاضر یکی از این جاسوس ها که در زمان کودکی به آمریکا انتقال یافته و نام اصلی و روسی او "چنکوف" است ماموریت دارد تا رئیس جمهور روسیه را ترور کند. رئیس جمهور روسیه قرار است تا برای شرکت در مراسم تشییع جنازه معاون رئیس جمهور آمریکا به نیویورک بیاید.ماموران سازمان سیا در ابتدا ادعاهای ارلف را جدی نمی گیرند، اما همین که بازجو که کسی نیست جز خود اولین سالت می خواهد اتاق بازجویی را ترک کند، ارلف مدعی می شود که چنکوف کسی نیست جز سالت. کشاکش داستان از همین نقطه کلید می خورد. روسا و همکاران سالت به او شک می کند و او بلافاصله بعد از ایراد این اتهام به یاد شوهرش می افتد، سالت به همکارانش هشدار می دهد که جان همسرش در خطر است و ممکن است او توسط جاسوسان روسی به گروگان گرفته شده باشد تا او را مجبور به کاری کنند. ارلف هم می گوید سالت یکی از همان بچه هایی است که در کودکی به عنوان فرزند پدر و مادر آمریکایی که در سفارت آمریکا در روسیه کار می کردند، جا زده شده است. البته این اتفاق بعد از مرگ این دو آمریکایی افتاده است. همزمان همکاران سالت بررسی می کنند و در می یابند که پدر و مادر سالت در سال 1988 در مسکو در یک تصادف رانندگی کشته شده اند و سالت در همان سال به آمریکا بازگشته است. همین تطابق شک ها را جدی تر می کند. همزمان سالت همچنان با شوهرش تماس می گیرد اما هیچ دسترسی به او پیدا نمی کند. ارلف در حال انتقال از دست ماموران فرار می کند و ناپدید می شود، و همزمان سالت نیز فرار می کند.
ماجر از این قرار است که ارلف، در واقع همان کسی است که پروژه تربیت جاسوس از دوران کودکی را تربیت می کرده است. او حال می خواهد با ترور رئیس جمهور روسیه و پس از آن رئیس جمهور آمریکا باعث راه افتادن جنگ بزرگی در جهان شود تا شاید یک بار دیگر اتحاد شوروی احیا شود. سالت پس از فرار از دست ماموران سیا پروژه ترور رئیس جمهور روسیه را اجرا می کند و رسانه ها اعلام می کنند که رئیس جمهور روسیه در راه بیمارستان کشته شده است. سپس بعد از اتمام موفق آمیز این پروژه با ارلف ارتباط گرفته و او را در یک کشتی در حوالی نیویورک می بیند. در این دیدار فیلم نشان می دهد که ماجرا واقعیت داشته و سالت که نقش او را آنجلینا جولی بازی می کند، بواقع دختری روس بوده که در پروژه ارلف به آمریکا فرستاده شده است. همه کودکان اموزش دیده که حالا بزرگ شده اند در کنار ارلف قرار دارند. ارلف پس از دیدن سالت او را با نام روسی اش یعنی چنکوف صدا می کند و ازدواج او را غلط توصیف می کند؛ سالت می گوید این کار را برای پوشش انجام داده و لی در حالی که این جمله را بر زبان می آورد شوهرش را می بیند که در دست افراد ارلف اسیر است و در مقابل چشمانش وی کشته می شود. سالت در ادامه متوجه می شود که قرار است از طریق یک سرهنگ ناتو که از افراد ارلف است به کاخ سفید نفوذ شده و در انجا رئیس جمهور امریکا ترور شود. سالت پس از آگاهی از نقشه ارلف و همه افرادش را به انتقام مایک، همسرش کشته و به سراغ سرهنگ می رود. سرهنگ نیز یکی از همان کودکان دست آموز ارلف است. او برای سالت توضیح می دهد که در ان شب باید رئیس جمهور آمریکا را در کاخ سفید ترور کند.سرانجام سالت به داخل کاخ سفید راه پیدا می کند و درست زمانی به پناهگاه رئیس جمهور می رسد که در پاسخ به اقدام روسیه در فعال کردن سلاح های هسته ای سلاح های هسته ای آمریکا نیز فعال شده است.وقتی سالت به پشت در اتاق کنترل می رسد با رئیس خودش در سازمان سیا مواجه می شود که همه اطرافیان رئیس جمهور را کشته و تازه می فهمد که رئیس او نیز یکی دیگر از همان کودکان است و با این تفاوت که او بزرگتر از سالت است و سالت او را تا به حال ندیده، رئیس سالت از پشت شیشه ضد گلوله پناهگاه می گوید که مساله ترور رئیس جمهوری آمریکا نیست بلکه مساله حمله هسته ای به دو شهر بزرگ و پر جمعیت است؛ که اتفاقا از شهرهای مهم مسلمانان نیز هستند، "تهران" و "مکه"رئیس سالت می گوید اگر این حمله صورت بگیرد دست کم 9 میلیون نفر می میرند و همه مسلمانان جهان نسبت به آمریکا خشمگین می شوند و آمریکا را مسئول این ماجرا به حساب می آورند.سالت بالاخره در کش و قوسی موفق می شود که از این حمله اتمی بهتهران و مکه جلوگیری کند.

سالت به دنبال چیست؟
فیلم سالت شاید در ابتدا فیلمی اکشن و جذاب برای گذراندن اوقات فراغت باشد اما در عین حال نکانی مهمی را در خود گنجانده است.
بر خلاف آنچه به نظر می آید این فیلم چندان یک فیلم جاسوسی یا پلیسی محسوب نمی شود. حتی از پیچیدگی های معما گونه نیز برخوردار نیست.اما المان های جالب توجهی دارد که همه در یک مسیر مشخص عمل می کنند.معاون رئیس جمهور آمریکا در این فیلم از دنیا رفته است، شاید این فرد برای مخاطب فیلم زیاد فرد مهمی نباشد اما برخی دیالوگ ها این فرد معرفی می شود. معاون رئیس جمهور به گفته فیلم یکی از قهرمانان دوره جنگ سرد است، او کسی که شرقی ها به او علاقمند هستند. که احتمالا دلیل آن شناساندن غرب به شرق است.معاون رئیس جمهور از قضا از سردمداران دیپلماسی عمومی آمریکا است.
نکته دوم پاسخ به این سوال است که چه چیزی باعث می شود تا سالت موضعش را تغییر دهد و دیگر راهی را که برای انجام ماموریتش به آمریکا آمده است پی گیری نکند. سالت نیز یکی از کودکانی است که به آمریکا فرستاده شده و کاملا به همه آن چیزی که می بایست به آن عمل کند آشنا است اما یک باره همه چیز را کنار گذاشته و به آمریکا خدمت می کند. ماجرا چیست؟ شاید در نگاه اول مخاطب فکر کند که این عاشق شدن سالت بوده که روحیات او را تغییر داده است. اما آنچه او پس از به گروگان گرفته شدن همسرش انجام می دهد نیز نمی تواند صرفا برای نجات او باشد، اگر این طور بود نباید اصراری سالم ماندن و به قتل نرسیدن رئیس جمهور روسیه وجود می داشت. یا اینکه پس از آنکه سالت ارلف و افرادش را به قتل رساند نباید برای خنثی کردن نقشه او اقدام می کرد، شوهر او مرده بود و او تقریبا انتقامش را نیز گرفته بود؛ اما فیلم نشان می دهد که بر خلاف دیگر جاسوسان تربیت شده، سالت به طور کامل آمریکایی شده است که البته عاشق شدن او نیز در این امر موثر است.این همان نکته ای است که پروژه دیپلماسی عمومی آمریکا می کوشد تا ان را جا بیندازد؛ بر همین اساس است که گفته می شود که این تنها آمریکایی شدن است که خشونت، تروریسم و دشمنی را در جهان کاهش می دهد و در صورتی که فرهنگ آمریکایی غالب شود یک مامور جاسوس دشمن نیز می تواند به یک خودی تبدیل شود.
چرا نام "سالت"؟ چرا جولی؟
استفاده از نام سالت خود دارای ویژگی های خودش است، سالت در لغت به معنای نمک است، اما سالت در ادبیات سیاسی به پیمانی گفته می شود که در سال 1972 بر سر کاهش سلاح های راهبردی میان شوروی و آمریکا بسته شد.انتخاب این نام برای بازیگر نقش اول یادآور مسابقه تسلیحاتی میان آمریکا و شوروی در دوران جنگ سرد است، او روسی است که آمریکایی شده است و در عین حال نامش تداعی کننده یک توافق میان شرق و غرب است. اما از آن سو نقش سالت را آنجلینا جولی بر عهده گرفته است. بر طبق گزارش هایی که درباره ساخت این فیلم منتشر شده است این نقش قرار بود توسط تام کروز پر شود اما به دلایلی از جمله اینکه حضور یک زن در این جایگاه می تواند باعث جذاب تر شدن فیلم شود. اما آیا جولی تنها به خاطر جذاب کردن این فیلم انتخاب شده؟ آنجلینا جولی خود به عنوان یک فعال دیپلماسی عمومی آمریکا محسوب می شود، وی مدت ها است که به عنوان سفیر صلح سازمان ملل به کشورهای مختلف سفر می کند و از آن مهم تر جولی عضوی از نهاد "شورای روابط خارجی آمریکا" یا همان "CFR" نیز هست بنابراین سوابق جولی نشان می دهد که او گزینه مناسبی برای ایفای این نقش خواهد بود و انتخاب او نمی تواند صرفا به دلیل جذابیت و یا از روی اتفاق بوده باشد.

سالت و اثر نهایی بر مخاطب
این فیلم حلقه ای است از تولید انبوه فیلم ها و سریال هایی که با موضوع جاسوسی و امنیتی تولید شده اند، که سالت نیز یکی از انها است. طرح نام تهران نیز در چنین فیلم هایی خود می تواند به نوعی گوش های مخاطب را با نام تهران و ایران آشنا کند و از سوی دیگر به فضای روانی جامعه دامن می زند و به جامعه مخاطبین داخل و خارج آمریکا تلقین می کند که فضای اطراف آنها به شدت امنیتی است. و یک جنگ امنیتی اطلاعاتی بزرگ در حال شکل گیری است. از سوی دیگر شاید بتوان فیلم سالت را دنباله مناسبی برای سخنرانی ها و پیام های باراک اوباما برای مسلمانان دانست. سالت هر چه هست محصولی از دستگاه دیپلماسی عمومی آمریکا است.

 

گزارش گزارشهای افشاگرانه در مورد عملیاتهای سری و مخفیانه ارتش و سازمان اطلاعات و امنیت آمریکا نشان می دهد که بر خلاف آنچه که به نظر می رسد، دولت اوباما بسیار بیشتر از سلف خود "جرج بوش" جنگ طلب است. 
به گزارش سرویس بین الملل جهان، گزارشهای بیشمار از فعالیتهای سرویسهای اطلاعاتی و امنیتی آمریکا در مناطق مختلف حاکی از گسترش عملیاتهای نظامی آمریکا علیه گروههای شبه نظامی در بیشتر کشورهای جهان است. بر این اساس "باراک اوباما" بر خلاف آنچه که در ظاهر نشان می دهد، جنگ تمام عیاری را بصورت مخفیانه و پنهان با گروههای نظیر القاعده و طالبان آغاز کرده و دامنه فعالیتهای نظامی آمریکا را به تمامی کشورها از آفریقا گرفته تا آسیای دور گسترش داده است. با توجه به گزارشی که اخیرا در روزنامه نیویورک تایمز منتشر شده، بر خلاف آنچه در ظاهر دیده می شود، دولت "باراک اوباما" نه دولت صلح که "دولت جنگ سایه ها" است. وی از زمان روی کار آمدن جنگ شدیدتری را در مقایسه با "جرج بوش" علیه تروریسم به راه انداخته است. به عبارتی آنچه که در زمان بوش تحت عنوان جنگ با تروریسم در جهان به راه افتاد، در زمان اوباما گسترده تر شده و گامهای بلندتری در این زمینه با استفاده از سرویسهای اطلاعاتی و عملیاتهای مخفیانه برداشته شده است. دولت اوباما همچنین در مقایسه با بوش، خشونت بیشتری را نیز در جنگ با تروریسم به کار گرفته است. حملات هواپیماهای بدون سرنشین ارتش آمریکا به طالبان پاکستان، حمله به اعضای القاعده در سومالی با کمک سرویس اطلاعاتی این کشور در کنیا، همکاری اطلاعاتی در حمله ارتش یمن به القاعده و نیز همکاریهای اطلاعاتی با همپیمانان اروپایی در مبارزه با گروههای شبه نظامی در شمال آفریقا از جمله این اقدامات است. این روزنامه آمریکایی به نقل از منابع آگاه به مزیتهای جنگ پنهان با اعضای القاعده و دیگر گروههای شبه نظامی در جهان اشاره کرده و می نویسد: تجربه جنگهای پر هزینه افغانستان و عراق عامل مهمی برای روی آوردن سیاستمداران آمریکایی به نوع جدید جنگ است. به این ترتیب می توان مدعی شد همانگونه که "جان برنان" مشاور ویژه اوباما در جنگ با تروریسم در ماه می گفته بود آمریکا به جای استفاده از چکش در برابر تروریستها به چاقوی جراحی روی آورده است، با این تفاوت که در شیوه جدید دامنه بیشتری از دشمنان خود را هدف گرفته است. با این حال منتقدان بر این باورند که در شیوه جدید، اعضای کنگره آمریکا نظارت و قدرت کنترل خود بر علمیاتهای ضدتروریستی را از دست می دهند. نکته دیگر اینکه از زمان زمامداری اوباما، وزارت دفاع آمریکا با توجه به تعریف ماموریتهای جدید، بیش از هر زمان دیگری وظایف سازمان اطلاعات و امنیت این کشور را به عهده گرفته و شبیه این سازمان شده است، به همین دلیل دیگر موضوع جدایی نیروهای اطلاعاتی و نظامی در جنگ از بین رفته است. این مسئله نیز از جمله دستاوردهای دولت جنگ طلب اوباما بوده است.

کروبی:خواهش می کنم امسال دیگر روزه خواری نکنید

مهدی کروبی با بیان اینکه قصد دارد در راه پیمائی روز قدس با مردم همراه شود، از طرفداران خود خواست امسال دیگر مراقبت و کمتر روزه خواری کنند.
به گزارش جهان وی روز گذشته به طرفداران خود توصیه کرد که در راه پیمائی امسال اگر شرکت کردند شعارهای تند ندهند که نظام از آنها سوء استفاده کند.
وی با بیان اینکه مراقب باشید بین خودتان نفوذی ها وارد نشوند، گفت:عکس پاره امام را نشان می دهند دستانش پیداست اما سر و کله اش پیدا نیست!

 

---

خاتمی نمی رود، کروبی شما هم نرو!

برخی اعضای مجمع روحانیون مبارز، کروبی را از حضور در مراسم تشییع پیکر یک عضو این مجمع بر حذر داشتند.
به گزارش جهان رسالت نوشت:کروبی که از هر فرصتی برای حضور در مراسم و محافل عمومی برای مطرح کردن خود و عادی نشان دادن وضعیتش بهره برداری سیاسی می کند قصد دارد امروز (پنج شنبه) درمراسم تشییع پیکر مرحوم حجت الاسلام سید تقی درچه ای از اعضای هیئت موسس مجمع روحانیون مبارز که در شهر ری برگزار می شود شرکت نماید. اما اخبار رسیده حاکی است برخی اعضای مجمع روحانیون در تماسی با کروبی به وی تاکید کرده اند در این مراسم حضور نیابد زیرا وضعیت بافت جمعیت شرکت کننده در این مراسم به گونه ای است که حتما موجب بروز انتقاداتی به وی خواهد شد.
برخی دوستان مجمعی کروبی به وی گفته اند خاتمی که رئیس شورای مرکزی مجمع روحانیون مبارز است به خاطر نگرانی از اعتراضات مردمی قصد شرکت در مراسم مذکور را ندارد و لذا از کروبی خواسته اند شخصا در این مراسم شرکت نکند و فقط نماینده ای را از سوی خود اعزام نماید.
گفتنی است سران فتنه پس از افشای دروغ بودن ادعاهای مربوط به تقلب در انتخابات در اجتماعات عمومی با اعتراض مردم روبه رو شده و ترجیح می دهند در اجتماعات ظاهر نشوند.

توهین روزنامه وهابی الشرق الاوسط به مقدسات شیعه / کارتون: مازیار بیژنی

همزمان با سالروز آزادسازی پاوه از دست گروهک جنایتکار کوموله با دستور امام راحل و فداکاری‌های شهید چمران، یارانش و مردم، سایت ضدانقلابی روزآنلاین به سراغ سرکرده این گروهک رفت تا ضمن تطهیر جنایات آنان، حمایت قاطعی نیز از جنایتکاران در حق ملت ایران بکند.

به گزارش رجانیوز، گروهک کوموله در فتنه سال 58 ضدانقلاب تلاش زیادی برای جدا کردن کردستان از خاک ایران کرد و بسیاری از سربازان و پاسداران انقلاب را نیز به شهادت رساند؛ به طوری که یادآوری سر بریدن‌ها و جنایات فجیع این گروهک هنوز نیز تکان دهنده است.

سرکرده این گروهک البته در گفت‌وگو با روزآنلاین منکر این جنایات آشکار شده و می‌گوید این تصورات ناشی از ماشین تبلیغاتی جمهوری اسلامی است!

مهتدی در پاسخ به این سؤال که "حزب کومله و جنبش سبز! عجیب نیست؟"، می‌گوید: خیر به نظر من عجیب نیست. برای اینکه من جنبش سبز را یک جنبش حق طلبانه و دموکراسی خواهانه می دانم و ما هم از هر جنبش حق طلبانه و دموکراسی خواهانه پشتیبانی می­کنیم. منظورم هم از این حرف این است که اگرچه این جنبش بند ناف خود را از گروهی که من به آنها اصلاح طلب حکومتی می گویم نبریده و کماکان با آنها دارای لینک است اما من جنبش سبز را امتداد ساده و ادامه خطی آنچه در ایران به اصلاحات معروف بود نمی دانم. برعکس فکر می کنم به بن بست رسیدن آن مدل اصلاح طلبی و سترون ماندن روش های آن در برخورد با استبداد و ناکام ماندن اصلاحات در ایجاد تغییرات در بالا، باعث شد جنبش سبز برای دستیابی به مطالباتش از پایین و به صورت مردمی شکل بگیرد.

من تفاوت بزرگ و اساسی این دو جنبش با هم را در حضور و یا عدم حضور مستقیم و مستقل مردم در مبارزات و جدال­های سیاسی می دانم. جریان اصلاح طلبی دولتی از حضور مستقیم و نقش بازی کردن جنبش‌‌های مردمی گریزان بود و نمونه 18 تیر و برخی مقاطع دیگر نشان داد که نگرش اصلاح طلبان دولتی و به‌خصوص روش شخص آقای خاتمی این نبود که با جنبش‌های مردمی و حضور خیابانی مردم به گونه ای که مردم با نیروی اجتماعی خودشان به دنبال تحقق مطالباتشان باشند، موافق باشند. روش عملی آنها چانه زنی در بالا و در اکثر موارد هم کوتاه آمدن در بالا بود و فشار از پایین برای آنها تنها در یک سری حرکات و یا تهدیدهای محدود و قابل کنترل اجتماعی خلاصه می‌شد. مشخص بود که این روش کارساز نیست و نتیجه نمی­دهد.

به عنوان مثال شما در کجای جنبش اصلاحات چیزی به نام نفی ولایت فقیه می­دیدید؟ یا کجا به صراحت از مرگ بر دیکتاتور و نفی دیکتاتوری سخن گفته می شد؟ یا اینهمه از دموکراسی بی اما و اگر و جامعه مدنی بدون گریز به جامعه مدنی اسلامی حرف زده می­شد؟ کجا این همه در باره تساوی حقوق زن و مرد شفافیت وجود داشت؟ کجا با این شفافیت از جدائی دین و دولت صحبت می شد؟ در صورتیکه گفتمان حاکم امروز دموکراسی، جامعه مدنی، حقوق شهروندان، تساوی حقوق زن و مرد و حتی تغییر قانون اساسی است. یکی دیگر از تغییراتی که صورت گرفته این است که مرز بین اپوزیسیون خارج از کشور با منتقدان داخلی از بین رفته و می توان گفت اینها به نحوی درهم تنیده شده اند، زبانشان و گفتمانشان به هم نزدیک شده است و خیلی دیوارهای بی اعتمادی در بینشان فرو ریخته است.

سرکرده گروهک کوموله در پاسخ به این سوال که "اما شما انتخابات دهم ریاست جمهوری را تحریم کرده بودید"، گفت: همینطور است، اما این دلیل نمی شود از حق کسانی که در انتخابات شرکت کردند حمایت نکنیم. ممکن است شما در انتخابات خاصی به دلائلی شرکت نکنید اما این به آن معنی نیست که نسبت به آلوده بودن انتخابات در کشورتان بی تفاوت باشید. اصولاً مگر جدال در انتخابات گذشته بر سر چه بود؟ آیا جز این بود که حکومت اساسا حاضر نبود رأی مردم را به رسمیت بشناسد، در انتخابات تقلب گسترده کرد و به طور کلی حاضر نبوده و نیست حق مردم در تعیین سرنوشتشان را بپذیرد؟

شخص من و حزب کومله از همان روز اول، ضمن داشتن موضع انتقادی، معتقد بودیم که باید با جنبش سبز تعامل و همبستگی کرد.

من پیش از این هم تاکید کرده­ام که خارج از چهارچوبهای ایدئولوژیک و نیز تعلق ایشان به گذشته این نظام که بالتبع مورد قبول من و خیلی­های دیگر نیست، اما تا آنجا که به عملکردشان در این جنبش مشخص بر می گردد ایستادگی و مقاومت آقای موسوی و همچنین آقای کروبی بر مطالباتشان را نقطه قوت آنها به حساب می آورم. همچنین انعطاف نسبی آنها در مقابل پذیرش افق­ها، مباحث و مطالبات نوین جنبش سبز را نکته مثبتی به حساب می­آورم. البته عملکرد آنان، بخصوص در نحوه پیشبرد جنبش در مقاطع گوناگون بری از انتقاد هم نیست که در یک کلام پس کشیدن آنها از چالش در دو سه مقطع مهم جنبش را نقطه ضعف بزرگی در کارشان می­دانم. تا آنجا که به کردها مربوط می شود، محکوم کردن اعدام فعالان کرد توسط رهبران جنبش سبز هم قدم مثبتی بود. البته باید این نکته را هم متذکر بشوم که آقایان به طور مشخص درباره کردستان خیلی کم و خیلی کم­دامنه صحبت کرده اند.

خبرنگار فراری روزآنلاین پرسید "آقای موسوی اخیرا به صراحت گفته که لشگرکشی به کردستان در سالهای ابتدای جنگ اقدامی اشتباه بود که نباید انجام می شد"، که مهتدی گفت: من بیان این گزاره از جانب ایشان را یک قدم مثبت به جلو می دانم اما معتقدم باید توضیح بیشتری در این خصوص و به طور کلی در باره دهه 60 بدهند و نقد بیشتر و صریح­تری هم داشته باشند. همچنین معتقدم ایشان اگرچه در هنگام شروع لشگرکشی به کردستان نخست وزیر نبودند و دولت آقای بازرگان بر سر کار بود (آقای بازرگان هم که گفته بودند جریان حمله به کردستان را از رادیو شنیده بودند)، به عنوان یکی از مسئولان رده بالای جمهوری اسلامی در دوره گذشته، به عقیده من یک ابراز تاسف یا پوزش­خواهی به مردم کردستان بدهکارند.

- آقای موسوی تاکنون انعطاف نسبی در برابر آن مطالبات دموکراتیک و مردمی که به تدریج وارد جنبش سبز شده نشان داده اند. اگر آقای موسوی این انعطاف را نداشتند به نظر من شکاف های بزرگی در درون جنبش سبز به وجود می آمد و تفرقه های زیادی حاصل می شد. این انعطاف و پذیرش گسترش مرزهای جنبش سبز از طرف آقای موسوی تا حدود زیادی از بروز شکاف در جنبش دموکراسی خواهی جلوگیری کرده.